SGP    Lokaal    Tweede Kamer    Eerste Kamer    Eurofractie    Wetenschappelijk Instituut    SGP-jongeren

Categorie: Nieuws

Geplaatst op

Nieuwsbrief 2020-5

Het vergaderseizoen is weer begonnen. De eerste onderwerpen zijn alweer besproken, dus de fractie heeft weer een nieuwsbrief samengesteld.

Aandacht voor het nieuwe vergadermodel, de vastgestelde visie op wonen en het stimuleren om lokaal te kopen, mèt of zonder waardebonnen.

SGP Elburg – Nieuwsbrief 2020-5 – CONCEPT

Uit gemeenteraad en fractie

Jan Krooneman

Nu de vakanties weer voorbij zijn, is ook de gemeenteraad weer begonnen met haar vergaderingen. U hebt het misschien gemerkt: het is anders. Waar we vroeger drie commissies hadden (Algemeen Bestuur, Ruimtelijke Ontwikkeling en Maatschappelijke Ontwikkeling), worden vergaderingen nu ingedeeld als “beeldvormend”, “oordeelsvormend” en “besluitvormend” (de raadsvergadering). Meer informatie over dit zogeheten BOB-model staat op de pagina van de gemeente. Ons fractielid Jan Willem Valk is één van de voorzitters van de commissievergaderingen. Hij schrijft hieronder over het model en zijn eerste ervaringen als “voorzitter nieuwe stijl”.

Gezien het vele werk, zijn we blij met de komst van Aalt-Jan Vernooij, die als schaduwfractielid met ons mee gaat draaien. Ook zijn we dankbaar dat Dirk Bok weer hersteld is na zijn hartinfarct. Hij is vanaf september weer aan het werk. Met Gods hulp gaan we met ons drieën (naast onze wethouder en met hulp van de schaduwfractie) onze invloed weer aanwenden ten goede van de gemeente Elburg, biddend om Zijn zegen.

Hebt u vragen over onderwerpen in deze nieuwsbrief of ziet u dingen die beter kunnen in de gemeente, neem daarvoor gerust contact met ons op.

Voorzitten in het nieuwe model

Jan Willem Valk

Sinds afgelopen maart experimenteren we als gemeenteraad met een nieuw vergaderstelsel, het zgn. BOB model: Beeldvorming-Oordeelsvorming-Besluitvorming. We experimenteren met dit nieuwe model om een aantal redenen. Ten eerste wil de gemeenteraad meer de gelegenheid geven aan u als inwoner en andere betrokken, om aan te schuiven bij de vergadering en vragen van raadsleden te beantwoorden. Dit gebeurt in de beeldvormende vergadering. Ten tweede is het de bedoeling dat in de oordeelsvormende vergadering meer het “goede gesprek” op gang komt tussen raadsleden: aftasten waar de standpunten van de diverse fracties liggen, delen van de overwegingen en eventuele twijfels en vragen stellen aan het college ter nadere duiding. Tot slot wordt in de raadsvergadering overgegaan tot het nemen van besluiten. Voorstellen waarover in de oordeelsvorming al is vastgesteld dat iedereen kan instemmen, worden als “hamerstuk” besloten zonder debat. Over voorstellen waarop n.a.v. de oordeelsvorming wijzingen worden voorgesteld door één of meerdere partijen, wordt in de raadsvergadering gedebatteerd.

Deze nieuwe vergaderwijze vraag ook andere zaken van de voorzitter. Daarom krijgen wij, als commissievoorzitters, ook een training om een goede voorzitter te kunnen zijn in de nieuwe vergaderstijl. Bewaken dat de beeldvorming ook echt beeldvormend blijft (informatie vergaren zonder daarin al je mening klaar te hebben) en in de oordeelsvorming het goede gesprek op gang brengen en stimuleren. Al met al een boeiende ontwikkeling om mee te maken!

Ook vanaf hier een oproep aan u om de aankondigingen van de vergaderingen, bijvoorbeeld in de Huis-aan-Huis-krant, in de gaten te houden. Meld u aan voor een beeldvormende vergadering om uw visie op een bepaald onderwerp, wat op de agenda staat, aan de gemeenteraad kenbaar te maken. Van harte uitgenodigd!

Woonvisie: ruimte voor invulling

Dirk Bok

Tijdens de raadsvergadering van 28 september is de nieuwe Woonvisie van de gemeente Elburg goedgekeurd. Ook wij stemden in met het document. Het is een document dat richting geeft, maar vooral ook ruimte biedt voor nadere invulling de komende tien jaar. Een beleidsstuk dat niet zo gericht is op de actualiteit van vandaag, maar richting geeft voor de toekomst.

Wat we waarderen in het document, is ook wat we missen: een uitgesproken ambitie van het college om woningen van een categorie op enig moment in een kern gerealiseerd te hebben. Natuurlijk begrijpen we dat “de markt” hierin bepaalt: als niemand denk iets te kunnen verdienen aan de gebouwde woningen, wordt er niet gebouwd. Toch vinden we dat het college door een ambitie uit te spreken meer richting geeft. We hebben daarom een verzoek daartoe gesteund.

Tijdens de bespreking in commissies èn tijdens de raadsvergadering hebben we aandacht gevraagd voor de betaalbaarheid. Enerzijds die van de woningen: we hebben het college gevraagd om meer creatieve oplossingen voor betaalbare woningen, met name voor starters. In gemeenten elders in het land gebeurt dat ook, zoals in Zaanstad.

Anderzijds hebben we de betaalbaarheid van duurzaamheidsaanpassingen benadrukt. Huiseigenaren moeten zelf zorgen voor alternatieven voor warmte. Er wordt nu al met wijken gesproken over “van het gas af” gaan. Dat je de investeringen (als je die als huishouden al kunt betalen) ooit terugverdient, lijkt een illusie. Dat vindt ook het Planbureau voor de Leefomgevind in het artikel “Verduurzamen eigen woning financieel onaantrekkelijk”.

Kortom, we hebben ingestemd met deze ruime visie, gevraagd om concrete invulling ervan èn onze zorgen over betaalbaarheid naar voren gebracht.

Koop lokaal, maar zonder Elburgse waardebonnen

Dirk Bok

U hebt misschien de column in de Huis-aan-Huiskrant gelezen over het naar de burger terug brengen van de precariobelasting, geld dat je moet betalen als je kabels of leidingen legt in gemeentegrond.

Het college had daar een wat ons betreft creatief en sympathiek idee voor: we geven ieder huishouden € 100 aan waardebonnen (totaal ca. € 1 mln.). Die bonnen kunnen ze dan alleen bij ondernemers in de gemeente inwisselen. Zo heeft niet alleen de inwoner een meevaller, maar ook de ondernemers. Die kunnen dat in deze tijd goed gebruiken.

Tijdens de commissievergaderingen kwam al snel het woord “gedoe” naar voren. Er werd gevraagd naar de kosten van het drukken van de bonnen, maar ook de aanvullende kosten voor verspreiding ervan, het inleveren door de ondernemer bij de gemeente en de financiële verrekening. Tijdens de raadsvergadering werd een amendement (wijzigingsvoorstel) ingediend om ervan te maken dat ieder huishouden gewoon geld terug krijgt bij de aanslag gemeentelijke belastingen.

Dat geld krijgen we pas begin 2022. Wij wilden het graag eerder, maar het idee van wethouder Wessel was om het te doen bij de eerste “diftar-afrekening”. Met “diftar” wordt de wijziging van de tarieven voor de afvalinzameling bedoeld: wie vaak de container laat leegmaken betaalt meer dan degene die niet zoveel afval aanbiedt. Lees het artikel hierover in de Huis-aan-Huis-krant van 29 september.

Het amendement is goedgekeurd en het voorstel ook. U hebt dus meer dan een jaar om naar het geld uit te kijken…! Enne: ook dàt geld kunt u lokaal besteden natuurlijk!

Leestips

Meld uw eigen leestip bij Dirk Bok

Dit is een uitgave van de SGP-gemeenteraadsfractie van Elburg, die u ontvangt omdat u lid of donateur bent.
Wilt u zich afmelden? Klik hier.

Geplaatst op

Nieuwe paden…

Wandelliefhebbers hebben het vast gelezen in de Huis-aan-Huis Elburg: er zijn twee nieuwe klompenpaden bijgekomen in Elburg.
​
Vandaag was het zover: wethouder Arjan Klein onthulde bij restaurant Lucca aan een zonovergoten Havenkade een informatiebord over deze klompenpaden. Maar niet nadat hij direct betrokken vrijwilligers had bedankt en een klompje met daarnaast een speldje had uitgereikt. Zonder hen waren deze paden er niet geweest en als zij er niet waren konden ze niet onderhouden worden.

​Het Vrijheijtpad en het Thornspiccerpad zijn de namen van de nieuwe Klompenpaden in de gemeente Elburg. Meer informatie:
– Thornspiccerpad
– Vrijheijtpad

In De Stentor verscheen een uitgebreid artikel over de klompenpaden.

Geplaatst op

Thema-avond donorwet

Op 5 juni werd de thema-avond gehouden over de nieuwe Donorwet. Eppie Klein, de gespreksleider vanavond, vraagt eerst even aan de sprekers hoe het met hen gaat. Nadat ze hebben verteld over hun beleving van de coronacrisis, opent Eppie de vergadering met het lezen uit de bijbel en een gebed. Hij geeft na wat huishoudelijke mededelingen (en na de microfoon te hebben schoongemaakt…) het woord aan Ds. J. de Bruin, Christelijk Gereformeerd predikant in Elburg.

De dominee heeft zijn keuze al gemaakt, maar probeert het onderwerp toch zo open mogelijk te benaderen. Hij vraagt zich af of naastenliefde zover gaat dat je zelfs na je overlijden mensen moet helpen. Tijdens ons leven zijn wij ertoe geroepen om het welzijn van de naaste te bevorderen zoveel we kunnen. Maar hoe zit dat na ons leven?”.

Hij is er voor zichzelf van overtuigd dat zijn leven in Gods hand is, in leven en in sterven. Ook als dat sterven zou komen doordat hij zelf geen donororgaan wil. Maar hij vindt dat de keuze wel biddend door ieder zelf moet worden gemaakt.

Dokter J.P.C. Sonneveld is anesthesioloog-intensivist bij Isala. Hij vertelt over de huidistand van de donorregistratie: 40-45% is geregistreerd, waarvan 55% toestemming geeft. Door deze gebrekkige registratie is in 2018 in Isala gedurende het hele jaar maar 12 orgaandonaties uitgevoerd. Voor hem is er groot belang bij een goede registratie, en kan dat leiden tot het redden van meer levens. Hij neemt bezwaren weg die ertegen leven: de overheid zou eigenaar worden van je lichaam, je zou de integriteit van het lichaam schenden e.d. De regie op de keuze blijft bij de persoon zelf èn orgaandonatie is ingebed in goede zorg. Hij komt ten slotte terug op de doelstelling van orgaandonatie, levens redden, en roept iedereen op om zich goed geïnformeerd te laten registreren.

Mevrouw R. Heij is medewerker Advies & Toerusting bij de Nederlandse Patiëntenvereniging (NPV). Dit team denkt graag met mensen mee over hun keuzes. Ze laat vier thema’s de revue passeren die belangrijk zijn voor het maken van de keuze voor orgaandonatie: naastenliefde, integriteit van het lichaam, wederopstanding en het stervensproces. De keuze mogen trouwens ook jongeren vanaf 12 jaar al vastleggen in het register.

 De lezing kenmerkt zich door “enerzijds”, “anderzijds”: de keuze moet door ieder voor zich gemaakt worden, na een persoonlijke afweging. Mevrouw Heij vraagt zich af of er geen grenzen zijn aan de maakbaarheid van het leven. Anderzijds: als iemand met je organen verder kan leven, is dat niet het uit liefde beschermen van kwetsbaar leven? Is de hersendood wel hetzelfde als de scheiding tussen lichaam en ziel? Maar: als de hersenen de lichaamsfuncties niet meer aansturen, dan is leven toch niet meer mogelijk?

Kortom, vanuit theologisch, medisch en ethisch perspectief zijn er nogal wat afwegingen te maken. Een pasklaar antwoord bestaat niet: niet wàt je kiest, maar dàt je kiest is essentieel.
Na de pauze worden vragen beantwoord. Zoals:

  • Ook als je 80 bent, kan de vraag om donatie nog komen: voor weefsel is de leeftijdsgrens 85.
  • De gemaakte keuze kan altijd worden aangepast in het Donorregister.
  • Of je een deel van je lichaam mag weggeven, terwijl dat een tempel van de Heilige Geest is, blijft een persoonlijke afweging. Daarbij kunnen verschillende mensen op basis van dezelfde Bijbel tot verschillende beslissingen komen. 
  • Ontvangen van een orgaan is gebonden aan leeftijdsgrenzen en de conditie van een patiënt: bijv. bij een harttransplantatie is dat ca. 60 jaar.
  • Pas als een orgaan dat getransplanteerd zou worden niet geschikt blijkt, kan het ter beschikking gesteld worden aan de wetenschap. Dat kun je ook in het Donorregister aangeven.
  • Orgaandonatie kan alleen als je in het ziekenhuis overlijdt. Maar als je thuis gaat overlijden, hoef je niet naar het ziekenhuis. Overigens is de kans op goede organen ook groter als iemand in het ziekenhuis overlijdt. Weefseldonatie kan wel als je thuis overlijdt en gebeurt dan in het mortuarium.
  • Bij orgaandonatie bij overlijden kun je niet kiezen aan wie je het orgaan doneert, zoals dat bij leven wel kan: iemand die aan een broer een nier afstaat bijvoorbeeld. Dat laatste gebeurt alleen als de donor ook goed gezond is
  • Nabestaanden moeten goed voorbereid worden op orgaandonatie na overlijden. Vijf minuten na vaststelling van het overlijden moet de overledene dan van de IC af naar de operatiekamer. Het onderling gesprek daarover is van groot belang, ook met kinderen. 
  • Als je op morele, ethische gronden tegen orgaandonatie bent, moet je je goed afvragen of je er dan wel één zou willen ontvangen. Medisch is die koppeling er niet.
  • “Wie wetenschap vermeerdert, vermeerdert smart” is ook van toepassing op de medische ontwikkelingen. Overigens zullen we het verloren paradijs nooit hervinden op aarde. Dat zien we ook met het corona-virus. Ook medisch gezien hoeft niet alles wat mogelijk is, daarbij wordt altijd overleg met de patiënt (“shared decision making”).
  • Het gebruik van medicijnen is bijna nooit een belemmering voor orgaandonatie. Als je vaak bloedtransfusie hebt gehad, kan dat wel belemmerend zijn.

Hebt u een vraag waarop u geen antwoord hebt gekregen? Mail naar de NPV-afdeling Elburg (npvafdelingelburg@solcon.nl) of neem contact op met de Advieslijn van de Nederlandse Patiënten Vereniging.

Ds. De Bruin leest ter afsluiting Romeinen 14 : 1 t/m 12 (over elkaar niet veroordelen). Hij vindt dat ook van toepassing op het onderwerp van vanavond. Nadat hij de avond met dankgebed heeft afgesloten, bedankt Eppie Klein de NPV en SGP voor hun initiatief, de sprekers voor hun bijdrage, de technici voor hun werk en de kijkers voor hun aandacht.

De thema-avond gemist? Klik hier om de avond terug te kijken.
Let op: u kunt 42 minuten wachten òf even naar dat moment klikken…

  • R. Heij, medewerker Advies & Toerusting bij NPV
  • Het goede gesprek…
  • J.P.C. Sonneveld, anesthesioloog-intensivist bij Isala
  • Eppie Klein, gespreksleider
  • Ds. J. de Bruin, Chr. Gereformeerd predikant te Elburg

Geplaatst op

Onrust om de rustdag

Als SGP zijn we kritisch op het ontnemen van broodnodige rust aan onze burgers. Andere partijen zijn daarentegen kritisch op het ontnemen van omzet aan winkeliers. Het is nu aan ons als raad om tot een besluit te komen. Gezien de ver uit elkaar liggende standpunten is het een illusie om de  belangen van onze ruim 23.000 burgers en winkeliers in evenwicht te brengen en is het ook bijna  onmogelijk om tot een besluit te komen waar iedereen het mee eens is.

De aanleiding is het aantal aanvragen voor ontheffing van sluiting op christelijke feestdagen. Wij vinden dit zo laag, dat we de noodzaak tot verandering van de verordening niet zien. Wij zouden ook het liefst de ‘bijdagen’ willen vrijlaten, maar wij zullen met enige aarzeling toch instemmen met optie 1. Hoewel we de door mensen ingestelde 2e feestdagen niet gelijk stellen aan de door onze Schepper gegeven wekelijkse rustdag op zondag, vormen ze wel een moment voor bezinning, verwondering, reflectie en samenzijn.

De SGP zwabbert niet: ons standpunt is en blijft dat op zondagen iedereen rust moet kunnen genieten. Dat is al 100 jaar zo, maar het is ook een actueel standpunt, gezien de onrust en hectiek in onze tijd. Voorstanders van winkelopening op zondag suggereren soms dat het achterhaald is: “In Elburg zijn de winkels nog dicht op zondag, maar het is 2020 jongens, kom op nou!”. “Rust”is echter zéker niet ouderwets in deze hectische tijd. En die rust bestaat uit één gemeenschappelijke rustdag voor iedereen, op zondag.

Als SGP houden we daaraan vast. We staren ons niet blind op vermeend economisch rendement, maar kijken naar sociaal en maatschappelijk rendement. Wij voegen daar graag “religieus rendement” aan toe.

Ook de tijdelijke oplossing (optie 8) is voor ons niet acceptabel. Hoewel ook wij betrokken zijn bij de problemen van winkeliers en andere ondernemers in heel onze gemeente. Waar mogelijk zullen we ook andere maatregelen (zoals ook door AB voorgesteld) steunen.

Uit die overtuiging kiezen we voor optie 1.

Overigens ben ik van mening dat de wáre rust alleen wordt gevonden in de winkels die op zondag al eeuwen open zijn (ook in Elburg) en waar die rust gratis te krijgen is.

Jan Krooneman, fractievoorzitter SGP Elburg

Geplaatst op

Programma begroting 2020-2023

Ondanks de welvaart in Nederland tekenen zich donkere wolken af aan de horizon. Het lijkt alsof we de economie, de aarde en de ons omringende lucht overbelasten. De economie is tegen overspannenheid aan. Zie de negatieve rente waarmee de inflatie wordt aangewakkerd. Miljarden euro’s zijn in de geldmarkt gepompt. Huizenprijzen zijn exorbitant gestegen. Starters missen daardoor mogelijkheden. Stikstof, PFAS en fijnstof bepalen het dagelijks gesprek. Boeren moeten pas op de plaats maken, auto’s zouden nog maar 90-100km per uur mogen rijden, de (wegen)bouw ligt stil totdat de grond PFAS vrij is. Daardoor stoppen boeren en raken bouwvakkers werkloos. Kortom de tandraderen van onze samenleving en economie lijken knarsend tot stilstand te komen.

Ook Elburg maakt deze zaken op microniveau mee. Ook wij hebben onze boze, teleurgestelde boeren ontmoet. Ook in onze gemeente wachten de mensen die werkzaam zijn in de (wegen)bouw in grote onzekerheid af wat er gaat gebeuren. De vraag is of het kleine Nederland op milieugebied het braafste jongetje van de klas moet zijn. Het is belangrijk dat wij hier goed mee omgaan. Als SGP-fractie vinden wij dat we de aarde als een goede rentmeester moeten beheren. Verwachtingen wekken bij boeren en bouwers, die we vervolgens niet kunnen waarmaken is verkeerd. Dat er iets moet gebeuren staat vast. Vraag is wie en waar daar het beste een antwoord op kan geven. De landelijke overheid zal hier met doortastendheid op moeten acteren. Een breed gedragen motie van onze gemeenteraad om onze boeren te steunen is een belangrijk signaal. Boeren zijn de beste beheerders van het landschap en de natuur!

Financieel gezien doet Elburg het niet meer zo goed. Bij de presentatie van de Kadernota werd een voordelig saldo van €7000 gepresenteerd. De meicirculaire heeft hier echter korte metten mee gemaakt. Een nadeel van €250.000 ontstond. Door fiks te bezuinigen is alsnog de begroting, weliswaar met veel moeite, sluitend gemaakt. Daarvoor moet ook de komende jaren €5 mln. uit onze ‘spaarpot’ worden gehaald. Hoe lang kunnen we volhouden dat ‘de meerjarenbegroting op orde is’?

Een van de belangrijkste risico’s zijn de kosten voor de jeugdhulp. Een belangrijke ontwikkeling is dat het rijk nu (eindelijk) inziet dat het geen goed idee was om dit vraagstuk (totaal) bij de gemeenten neer te leggen. In de toekomst gaat het rijk dit weer bij de gemeenten weghalen en regionale inrichting afdwingen. Te veel jeugdigen krijgen geen of te laat hulp. De jeugdzorg heeft orde, rust en regelmaat nodig.

Bouwen in alle kernen is voor de SGP een aangelegen thema. Op de Hoge Enk liggen er al geruime tijd plannen. Hoe staat het met de voorbereidingen? Er moet tempo gemaakt worden. Is er wel voldoende voortvarendheid en lef aanwezig om dit vlot te trekken?

Hoe staat het met het kwaliteitsniveau van het openbaar groen? Is de €150.000 voor het realiseren hiervan, werkelijk ingezet?

En ‘last but not least’ de NEO-samenwerking; inhoudelijk erg mager wat in deze MPB hierover is opgeschreven. Nauwelijks tot de verbeelding sprekende uitspraken als: natuurlijke dynamiek, het goede werk in stand houden, desinvesteringen voorkomen enz. Alles in NEO hebben we gezegd. Tot hiertoe is dit niet gebleken. Ook is de eenheid op dit dossier tussen de drie gemeenten nog ver te zoeken. Onze fractie betreurt dit.

Ten slotte wenst onze fractie iedereen in dit huis Gods onmisbare zegen toe

Jan Krooneman, fractievoorzitter SGP Elburg

Zie HIER de MeerjarenProgrammaBegroting 2020-2023 in PDF (2,4MB).

Geplaatst op

SGP-vragen oeververbinding

Gezien de toenemende druk op de N309, pleit de SGP voor onderzoek naar andere mogelijkheden om de doorstroming van het verkeer tussen Gelderland en Flevoland te bevorderen, waaronder een nieuwe oeververbinding.

SGP-wethouder Klein van Elburg is enthousiast over dit initiatief: ‘We zien door de toename van forensenverkeer, bevoorradingsverkeer en toeristisch verkeer dat de N309 echt een knelpunt wordt. Het is goed dat opnieuw gekeken wordt naar andere mogelijkheden.’

Er zijn schriftelijke vragen aan de Provinciale Staten van Gelderland gesteld over dit onderwerp.

Statenvragen en -antwoorden verbinding Gelderland-FlevolandDownload
Geplaatst op

“Wegens rijkdom gesloten”

De SGP bereidt zich voor op de volgende raadsperiode. In een serie werkbezoeken heeft de fractie zich verdiept in de zorg (Mariposa), onderwijs (Nuborghcollege) en handhaving (de BOA’s). Op 9 maart was het de beurt aan de industrie, in de zwaarste categorie die de gemeente Elburg heeft. Fractie en bestuur van de partij bezochten de Machinefabriek Elburg (MFE).

De eigenaar-directeur Herman Ponstein sprak goed voorbereid over de historie van het bedrijf, de activiteiten op dit moment en de behoeften voor nú en voor de toekomst. Het bedrijf is ontstaan na het faillissement van Mogema in 1983. De bank liet toen alles van waarde weghalen uit de panden. In het pand startte toen MFE, maar Mogema ging ook door in ’t Harde. Na jaren van felle concurrentie ontstond een verschillende focus: Mogema richtte zich meer op halfgeleiders, met ASML als grote klant, MFE koos voor de truckindustrie, met DAF als grootste klant. Op dit moment komt 40% van de omzet uit producten voor DAF, wat het bedrijf wel wat kwetsbaar maakt. Herman is daar nuchter onder: “Op dit moment gaat het goed, dus plukken we er de vruchten van. Als het ooit tot problemen leidt, hebben we in ieder geval jarenlang kunnen profiteren en een buffer op kunnen bouwen.”

DAF is in handen van een Amerikaans bedrijf. Dat merken ook de toeleveranciers. MFE moet producten die nodig zijn snel en met zeer hoge kwaliteit kunnen leveren. Een kink in de kabel bij één van de toeleveranciers, zorgt voor stagnatie van de productie van de trucks. MFE wordt in dat geval geconfronteerd met hoge “penalties”. Dat heeft de aandacht voor kwaliteit verscherpt en het bedrijf verzakelijkt. Vroeger zeiden ze bij een fout “dat kan een keer gebeuren”, nu zeggen ze “dat mag niet weer gebeuren”. Herman is geen voorstander van een dergelijke harde cultuur, maar kan er niet onderuit: “Anders kunnen we binnenkort een bordje op de deur doen: ‘Wegens rijkdom gesloten’ ”.

Naast het managementteam en het middenkader (ca. 20 mensen) werken er 110 à 120 mensen bij het bedrijf, waarvan ca. 45 buitenlandse werknemers. Dat zijn technisch geschoolde mensen uit landen als Tsjechië, Polen en Slovenie. Door de uitstekende procesbeheersing kan een nieuwe medewerker al binnen twee weken zijn werk grotendeels zelfstandig doen. Dat biedt dus mogelijkheden voor jonge technici, waarbij LBO qua opleiding voldoende is. Huisvesting van buitenlands personeel is namelijk een groot probleem. Daarom koopt MFE op dit moment zelf huizen voor het personeel. Ook wordt meegewerkt aan gezinshereniging: “Eén van onze Poolse werknemers vond zichzelf geen goede vader. Hij was immers òf zonder zijn gezin hier om geld te verdienen òf bij zijn vrouw en kinderen zonder inkomsten. Ik beloofde de man voor een huis te zorgen als zijn vrouw hierheen zou komen. Aldus geschiedde: ze wonen nu in Dronten bij elkaar, en de man is een zeer betrokken werknemer!”

Niet alleen voor personeel moet huisvesting komen. Door uitbreiding van de orderportefeuille moet de productie omhoog. Verplaatsing van de fabricage naar andere landen is geen optie. “De gemeente doet haar best”, vindt Herman, “maar of het op tijd is om alles geregeld te hebben voordat de eerste paal de grond in gaat? Ik betwijfel het!”

De rondleiding door het bedrijf bewijst dat alles gericht is op het doorgaan van de productie. Alle benodigdheden worden tijdig klaargezet, om stagnatie tot een minimum te beperken. Indrukwekkend is het Flexible Manufacturing System (FMS), dat grotendeels gerobotiseerd MFE in staat stelt om “just in time delivery” toe te passen zonder grote (en dus: dure) voorraad eindproducten. Dat toont de ondernemersgeest van Herman: “De investering hierin was enorm, maar we hebben er nu dagelijks voordeel van. Je moet soms grote stappen durven zetten, om vooruitgang te boeken.”

Geplaatst op

Verkiezingsprogramma 2018-2022

Vanavond overhandigde Jan Krooneman, lijsttrekker voor SGP Elburg, het eerste exemplaar van het verkiezingsprogramma aan afdelingsvoorzitter Gerrit Wijnne. Het programma is een frisse en concrete beschrijving van de politieke ambities van SGP Elburg voor de komende jaren. Onder de titel ‘Uit overtuiging’ gaan de SGP-ers de nieuwe raadsperiode in. Het verkiezingsprogramma is op unieke wijze tot stand gekomen. De SGP gemeenteraadsfractie schreven niet het gehele programma zelf. Er is geput uit kennis en ervaring ‘van buiten’.

“Als SGP Elburg kijken we graag goed om ons heen en maken graag gebruik van beschikbare expertise in de Elburger samenleving”, zo stelt voorzitter Gerrit Wijnne. “We kunnen niet alles zelf en waarom zouden we het wiel opnieuw uitvinden? We hebben in ons programma vier concrete verhalen, geschreven door niet-SGP-ers, opgenomen. In deze bijdragen zijn waardevolle tips en adviezen gegeven over thema’s zoals arbeidsparticipatie, onderwijs, veiligheid, cultuur en toerisme. Het mag duidelijk zijn dat we niet hebben gemorreld aan onze principiële basis. Tegelijkertijd was het goed dat bijvoorbeeld iemand van de VVD-kieslijst haar inbreng had.”
 
Jan Krooneman is content met het programma voor de komende vier jaar: “We hebben een mooi programma. Nog mooier dan vier jaar geleden. Op de resultaten uit de afgelopen periode, bijvoorbeeld de mogelijkheid om pre-mantelzorgwoningen te plaatsen, kunnen we weer verder bouwen aan onze ambitie om van Elburg een veilige, zorgzame en vitale gemeente te maken”.
 
Het verkiezingsprogramma heeft de titel ‘Uit overtuiging’ meegekregen. Het verwijst naar de Bijbelse boodschap die de SGP graag in haar politieke handelen als norm hanteert.

Verkiezingsprogramma
Verkiezingsprogramma 2018-2022Download
Geplaatst op

Hart voor talent ontwikkelen

Een werkbezoek aan het Nuborgh college

Natuurlijk vindt iedere docent of directeur zijn school een “superschool”, maar bij het Nuborgh-college hebben ze ook echt een afdeling die door Elsevier daartoe is bestempeld: de HAVO-afdeling. Tijd voor een werkbezoek, waarin we met de directie spraken over hoe het gaat met onze jongeren, het onderwijs en het realiseren van hun idealen.

Eric Dijkslag, Wilco Leeflang en Gerhard Deetman delen onder aanvoering van hun bestuursvoorzitter Jan Klein hun visie op het onderwijs op “hun” school. Hun ogen glimmen als ze praten over “hun” kinderen. Ze spreken met grote betrokkenheid over kinderen uit het speciaal onderwijs die nu samen naar school gaan met de anderen. En vertellen wat dat met de leerlingen en hun ouders doet. Het verlangen om de talenten van de leerlingen te ontwikkelen, straalt er van af.

Al gauw komt het gesprek op “de jeugd van tegenwoordig”. Jan Klein is van mening dat de jeugd van tegenwoordig niet anders is dan die van vroeger. Onbesuisdheid, wispelturigheid, onnadenkendheid en het ontdekken van eigen grenzen (en er dus soms overheen gaan) horen daar bij. Doordat de jongeren nu rijk zijn ten opzichte van vroeger, kunnen ze wel gemakkelijker spullen kopen, of het nu 45-km-autootjes zijn of nieuwe mobieltjes. “De jongeren leven tegenwoordig wel in een veel chaotischer tijd”, aldus Klein. “Iedere overgang naar een ander tijdperk gaat daarmee gepaard. Wat dat betreft is het begin van de industrialisatie niet anders dan de huidige overgang naar een informatiemaatschappij. Wie zou hebben kunnen voorspellen dat het grootste taxibedrijf ter wereld geen auto’s meer zou hebben en de grootste hotelketen geen kamers?”

Dat vraagt van scholen om kinderen andere vaardigheden bij te brengen: ze moeten “leren leren”. Als ze van school af komen zal de wereld er anders uitzien dan toen ze begonnen, dus het onderwijs moet hen daar op voorbereiden. Omdat het lastig is om als school steeds de nieuwste snufjes te kopen, wordt er samengewerkt met bedrijven. Vrijdags is het daarom rustig op locatie Oostenlicht: dan zijn veel leerlingen in een bedrijf aan het werk en gaan docenten bij hen langs voor begeleiding. De politiek helpt niet echt bij deze ontwikkeling. Volgens de onderwijsmensen denken politici en bestuurders in structuren en regels van vroeger, die haaks staan op de huidige werkelijkheid. Voorbeeld is de bekostiging van de leerlingen die nu niet meer naar het speciaal onderwijs gaan. “Die leverden voorheen dubbel geld op, maar nu ze niet meer het etiket ‘speciaal’ hebben, niet meer. Ze vragen echter nog wel dezelfde kleine groepsgrootte en aangepaste leeromgeving”, aldus Wilco, locatiedirecteur van Oostenlicht: “We willen hen graag kansen bieden, maar worden daarin geremd.”

Ook op locatie Lambert Franckens wordt er op nieuwe manieren gewerkt. Daar remt het gebouw verbeteringen die locatiedirecteur Eric Dijkslag graag zou willen doorvoeren: “Het schoolgebouw sluit niet meer aan bij het onderwijs van deze tijd. De Onderwijsinspectie vraagt om leerlingen eigenaar te laten zijn van hun eigen ontwikkeling en om maatwerktrajecten te bieden met begeleiding. Dat kan in het huidige gebouw niet. Dat is na 40 jaar toe aan een grote renovatie. Volgens de gemeente is dat niet hun taak, maar nieuwbouw zou dat wel zijn. Moeten we het pand dan maar in laten storten…?” Al vier jaar lang is de directie bezig om met het college tot overeenstemming te komen, maar zonder tastbaar resultaat. We krijgen een mooi “witboek” te zien, waarin de visie van de school en de uitwerking daarvan in het gebouw mooi staat weergegeven. Een logisch opgezet en bijdetijds verhaal van een directie met visie. Directeur Bedrijfsbureau, Gerhard Deetman, pleit voor een langjarige aanpak met een tekening erbij om duidelijk te maken hoe hij dat bedoelt: “De gemeente moet niet naar de korte termijn kijken als het om investeringen in onderwijs gaat. Niet alleen het LFC-gebouw is aan renovatie toe, er zijn meer onderwijslocaties waarvoor dat nu of binnenkort geldt. Wacht niet langer, en neem de verantwoordelijkheid!”

Na deze oproep ronden we het gesprek af met deze mensen die met hart en ziel verbonden zijn aan het lot van het christelijk onderwijs op hun school aan “hun” kinderen. We danken hen voor deze mooie gedachtewisseling en overhandigen een klein geschenk, om onze vriendschap met het onderwijs te onderhouden.